Omdat je bij de Q-Rings een heel andere manier van trappen krijgt, lijkt het in het begin dat je een deel van je conditie/spieropbouw kwijt bent. Uiteraard is dat niet zo, wel is het zo dat er andere spieren getraind moeten worden. Duidelijk staat ook in het trainingsschema dat je de “Q-Rings niet moet proberen rond te trappen”. Hiermee wordt bedoeld dat de Q-Rings geen ronde tandwielen zijn en het ook niet worden! Je moet de manier van trappen veranderen. Ik durf haast te stellen dat je terug moet gaan naar af (tijd van de toeclips) en je vooral richten op de slag naar beneden! Want DAAR ligt je grootste kracht!! Vanuit die “ouderwetse” positie ga je weer bouwen aan het “rond trappen”!  Hieronder volgt straks een dag-tot-dag verslag van een onafhankelijke gebruiker. De nummer 5 of 6 van een ATB-groepje van 6.

Vaak worden de Q-rings uitgeprobeerd, maar weet men al na 1 week dat het niets is:

“Ik was halverwege de rit al helemaal kapot, mijn maten lachte me uit en ik dacht dat ik mijn conditie helemaal kwijt was”                                                                                                                                                             

 “Na een keer flink aanzetten op het rechte stuk ging ik echt kapot…., dit is niets voor mij, voor anderen zal het vast wel wat zijn voor mij in ieder geval niet” 

Heel essentieel is hierbij dat je zorgvuldig en consequent het meegeleverde trainingsschema bestudeerd en opvolgt!

Hieronder een technische uitleg van het waarom andere systemen anders zijn dan de Q-Rings:

OVALE KETTINGBLADEN EERDERE POGINGEN
Het ontwerp van geovaliseerde kettingwielen

‘Domme technologie is weer in de mode…’
‘Ik had een hekel aan product X, waarom zou ik dan opnieuw zoiets proberen?’… 
‘Hopeloze pogingen met geovaliseerde kettingwielen komen elke tien jaar terug… jullie zijn mooi op tijd! 

Jaja, we hebben het allemaal al een keer gehoord… Het probleem met deze uitspraken is dat ze gedaan zijn door mensen die nog nooit de Q-Rings geprobeerd hebben. Als deze mensen nu eens uit hun pientere kritische hoekje komen en in het zadel zouden gaan zitten, dan zouden ze het volgende opmerken:  het punt waarop onze kettingbladen verschillen van alle andere ovale kettingbladen, is dat de Q-Rings ook echt werken. Weet u nog dat voor 1980 iedereen zogenaamd wist dat zowel clipless pedalen als vering gedoemd waren om hopeloos te mislukken?  De firma Look bewees dat ‘gevaarlijke en zware’ automatische pedalen de ultieme verbetering aan je fiets waren. Rock Shox bewees dat vering veel meer was dan alleen ‘een zware en dure variant van wat mijn armen en benen me ook kunnen geven. Rotor wil in dit perspectief bewijzen dat het ovaliseren van kettingbladen werkt. 

Maar waarom werken Q-Rings wel waar andere pogingen faalden?

Om dit goed te kunnen uitleggen, moeten we iets dieper in het ontwerpproces van geovaliseerde kettingbladen duiken. Er zijn drie bepalende factoren bij het ontwerp van eivormige kettingbladen: 

De oriëntatie of positioneringsfactor wordt bepaald door de hoek tussen de middellijn van de crankarm en de grootste diameter van het kettingblad. Deze factor bepaalt wanneer de pedalen het moeilijkst en het makkelijkst te bewegen zijn.

De ovaliseringsfactor is een eenvoudig verhoudingsgetal tussen de diameter van het kettingblad op het smalste en het breedste gedeelte. Dit bepaalt het versnellingsbereik van het kettingblad en de mate van acceleratie en deceleratie tijdens de pedaalslag. 

De vormfactor is het meest gecompliceerde aspect van het ontwerp van het kettingblad. Deze factor beschrijft zowel de vorm als het oppervlak van het kettingblad: de bogen en ovalen, de hoeken en afgeplatte secties.

Om effectief en succesvol te kunnen zijn, moesten bij de Q-Rings de optimale combinatie van deze drie ontwerpfactoren in één kettingwiel worden samengebracht. Het is de combinatie die de sleutel tot het succes is. 

Maar waarom werken de Q-Rings wel en Biopace niet? Een van de meest recente en meest beruchte pogingen tot geovaliseerde kettingwielen is het Biopace-systeem in de jaren ’70 en ‘80 van de vorige eeuw.

Biopace probeerde het effect van het dode punt te minimaliseren. Bij ROTOR hebben we uiteraard respect voor de pioniersgeest achter dit ontwerp, maar dit was geen daadwerkelijk succes op de markt.  Waarom was dat zo? 

Biopace-kettingbladen werden ontworpen met het oog op de traagheid van de benen, maar de grootste effectieve versnelling werd precies geplaatst op het dode punt waardoor het juist meer kracht kostte om dat punt te overwinnen. De pedaaltred was onregelmatig en oncomfortabel en het was bijna onmogelijk om een soepele tred te hebben. Gebruikers maakten veelvuldig melding van knieproblemen. Dat was logisch omdat de maximum diameter was gepositioneerd in het dode punt. De oplossing om dit probleem te verhelpen was om de mate van ovalisering enigszins te verminderen waardoor het systeem in latere vesies relevant werd en uiteindelijk van de markt verdween.

Q-Rings hebben een intelligente en verfijnde ovalisering waarbij acceleratie- en belastingspieken worden afgevlakt waardoor zowel professionals als recreatieve fietsers sneller rijden en minder melkzuur produceren. Door hun vorm wordt zowel de acceleratie verhoogd als een soepeler pedaaltred ontwikkeld. Daardoor ontstaat een meer gebalanceerde en natuurlijke beweging waarbij spier- en peesbelastingen beter worden verdeeld. De ovalisering van de Q-Rings zorgt voor een cruciaal evenwicht tussen prestatieverhoging en trapeffiency. Daarnaast verschilt de postitionering van de Q-Rings van alle voorgaande systemen. Omdat het punt van de maximale krachtontwikkeling voor elke fietser anders ligt, namelijk ergens tussen de 20 en 25 graden onder de horizontale crankpositie (als gevolg van beentraagheid, geometrie van de fiets, zitpositie en biomechanica) is de noodzaak van een aanpasbaar systeem absoluut duidelijk. Daardoor kan het kettingblad worden afgestemd op de individuele rijstijl en pedaaltred van elke fietser.   Daarom hebben de Q-Rings het unieke OCP (Opimum Chainring Position)-verstelsysteem. De vorm van de Q-Rings, de positionering en de instelmogelijkheden maken het systeem zo bijzonder en garanderen dat het ook in de toekomst op de mark zal blijven.